15 Kasım 2010 Pazartesi

"Birgün Herkesin Bir Gitarosu Olacak!"

 Bahsettiğim şeyden az buçuk anlamışsınızdır her halde. Evet, son zamanların moda oyunu Guitar Hero. Aslında beş yaş ve üzeri seviyeye hitap eden bir oyun olarak neden bu kadar ilgi çekti bende anlamış değilim. Tek yaptığınız iş ekranda gelen renklere göre tuşlara basmak. Hayır, ben beş yaşındayken kitabın kenarında düğmeler vardı, basardık, öterdi. O zamanlar daha mı kolaydı ki hayat?





Her neyse, ben kuzenime geldiğinden beri bu guitar hero'ya takmış bulunmaktayım. Bir de gitmiş metallica'sını almış, oh bal dök ye. Oynadım oynadım, usanmadan aylarca oynadım. Sonunda devede kulak bir başarı elde ettim şükür. Ama o kadar oynayıpta neden hala sıkılmadığımı bir türlü anlayamadım. Bir süre sonra insanda bağımlılık yapıyo. Halbuki o kadar abartılacak bir şeyi de yok. Expert'e (son seviye olmaktadır ama plus da var sanırım, henüz oralara ulaşamadığımdan tam bilemiyorum) geçenleri takdir etmek lazım elbette ama, zamanınıza yazık yahu. Eskiden (yine eskiye bağladım ama...) biri çıkar ben gitar çalıyorum derdi, "ooo kanka havalısın" derdik. Şimdi biri çıkıyo ben gitar çalıyorum diyo "peh!", ama ben guitar hero'da expert plus oldum deyin, "Adam plus beyler, dağılın."  sesleri duyulur. Teknoloji devri diye boşuna dememişler.


İşte velhasıl, ben bu oyuna çok sardım dedim ben de bir tane alsam mı ne yapsam. Ama playstation3 ya da 2 lazım ondan da bende yok. Oturduk zey’le hesapladık, baktık kesenin ağzı o kadar açılmaz, hayallerimiz çerçevesinde muhabbete daldık. Sonra teyzem bir gün dedi “Bunun bilgisayar uyumlusu yok mudur?” Araştırdım veeee…. Buldum kii! Valla ne yalan söyleyeyim paketi açınca ne havai fişekler patladı ne de alkış sesleri duyuldu. Sadece o turuncumsu sarımsı rengiyle sonbaharın güzelliğini yansıtan (ne alakaysa) gitarla ben göz göze beş dakika boyunca bakıştık. Bilgisayarda denemem gerektiğini anladığımda çok geçti. Tüm hevesim rokete binip uzaya doğru tam gaz yol almış, uçmuş, kaçmıştı. Derler ya buldun da bunuyorsun, öyle oldu birazcık. Ama tuşlara basmaya başlayınca iş değişti tabi. Hele o karakter yaratma kısmı yok mu? Tüm hevesim saklandığı yerden çıkaraktan geldi ve kırk saat beni bilgisayarın başına kilitledi. Haftaya 8 sınavı olan biri olarak, kendime ne kadar kızsam az. Bir de üstüne üstlük bir arkadaş "Gitar Heroist" demez mi bana, iyice bağımlı hissettim kendimi. Ama sonunda dur demeyi başardım ve işte buradayım! Hem de dil ve anlatım çalışıp da geldim! :D


O yee, turuncuya da basabiliyorum "I'm a king" diyen bir arkadaşın çektiği fotoğraf




Siz siz olun, sınav haftasından önce ne kadar muhteşem ve mükemmel ötesi olursa olsun, ne kadar çok isteyip bayılsanız bile, sizi çoğu şeyden saatler boyu alıkoyacak, size harika yeni bir dünya fırsatı sunacak ama bir o kadar da gerçek hayattan soğutacak bir oyunu hele de renkli renkli insanı çeken tuşları, birbirinden güzel ses çıkaran fonksiyonlari ve bir de sizi çok büyük bir iş yapıyormuş gibi hissettirecek gitarı varsa, aramayın, bulmayın, satın da almayın.

4 yorum:

  1. Merhaba Bİ TANEM... :-) O gün gidip te bir sürü dolasıp da koskoca media markette bile bulamadığımız, ancak sonrasında bir yerde buldugumuz bu gitarello meger ne kadar da zararlı bir seymiş yahu? 40 saat seni bilgisayarın başından bile ayırmamıs? YA KA LAN DIN:-)))))))) Şaka yapıyorum şaka... Sen ne zaman bunu calacağını ne zaman ders calışacağını iyi bilirsin zaten.. Çünkü sen bir koç burcusun. SÇS Babişkon

    YanıtlaSil
  2. expert plus çalıoruz artık profuz sonuçta :)

    YanıtlaSil
  3. aneym çok iyi yaa :) koçsun sen iyi bilirsin ne yapacığını <3

    YanıtlaSil
  4. soğudum guitar hero'dan :S :D

    YanıtlaSil